پاسخ‌های فیزیولوژیک نهال‌های اقاقیا Robinia pseudoacacia L.)) به تنش خشکی

بررسی واکنش­های فیزیولوژیک گونه­ها به تنش خشکی می­تواند به شناسایی سازوکار­های مؤثر در مقاومت به خشکی و نیز انتخاب بهترین گونه برای کاشت در مناطق کم‌آب ایران کمک کند. این پژوهش با هدف شناسایی سازوکار فیزیولوژیک نهال­های اقاقیا (Robinia pseudoacasia L.) تحت شرایط خشکی انجام گرفت. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با یک تیمار (دورۀ آبیاری)، در پنج سطح (فاصله­های 1، 3، 5، 7 و 9 روزه) و پنج تکرار بر روی نهال­های یکسالۀ اقاقیا انجام گرفت و به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی، شاخص­های فلورسانس کلروفیل (Fv/Fm، Fmو F0)، مقدار کلروفیل a، b و کلروفیل کل و محتوای پرولین با نمونه‌برداری از برگ­های انتهایی تیمار‌های مختلف اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی، سبب کاهش معنی­دار فلورسانس حداکثر (Fm) و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II (Fv/Fm) و فلورسانس اولیه (F0) در گونۀ اقاقیا، در سطح 5 درصد می­شود. تحت شرایط تنش خشکی، در محتوای کلروفیل اقاقیا اختلاف معنی­دار بین سطوح مختلف آبیاری مشاهده نشد. با افزایش شدت تنش، تجمع پرولین در برگ از 82/9 در تیمار یک‌روزه به 40/77 میکرومول بر گرم برگ تازه در تیمار پنج­روزه افزایش یافت. با توجه به نتایج می­توان گفت اندازه­گیری پارامتر­های فلورسانس کلروفیل و مقدار پرولین برگ اقاقیا، به­عنوان شاخص تعیین میزان تحمل به خشکی، به‌منظور انتخاب آن برای کاشت در مناطق خشک و نیمه‌خشک مفید خواهد بود..